Britten




Britten logo
Britten

Britten (Britten Motorcycle Company Ltd., Christchurch, New Zeeland) is een historisch motorfietsmerk.

John Kenton Britten (1 augustus 1950 - 5 september 1995) was een werktuigbouwkundig ingenieur uit Nieuw-Zeeland debuteerde in 1989 in Daytona Beach met een revolutionaire 1000 cc tweecilinder racer.

De motor was opgebouwd met twee Ford-Cosworth-cilinders uit een formule 1 auto, waarbij het motorblok een belangrijk dragend gedeelte van het frame was.

De Brittens (later verschenen er nog een 1000 en een 1100 cc uitvoering) waren altijd voorzien van zeer vooruitstrevende techniek en konden het opnemen tegen motoren van grote fabrieken.

John Britten was in de laatste jaren als technisch adviseur en ontwerper betrokken bij de herintroductie van het merk Indian, maar zijn overlijden op 5 september 1995 maakte aan deze plannen vooralsnog een einde.

De Britten-motorfietsen bleven nog lang goed meedoen in races. In 1999 nog won Lex van Dijk met groot gemak de Sound of Thunder race in Daytona. Er zijn tien Britten-motorfietsen gebouwd, waarvan er drie in Nieuw-Zeeland zijn, één in Italië, één in Nederland en vijf in de Verenigde Staten.

John Britten werd geboren in Bruce en Ruvae Britten in Christchurch om 10 minuten tot middernacht. Zijn tweelingzus Marguerite werd geboren net na middernacht, dus hoewel ze een tweeling waren, vierden ze hun verjaardagen op verschillende data. Omdat hij dyslectisch was , moest hij examenvragen krijgen die hem op school en tijdens zijn tertiair onderwijs werden voorgelezen, en zijn antwoorden werden vastgelegd door een schrijver, maar dat weerhield hem er niet van zich te ontwikkelen tot een opmerkelijke ingenieur en architectonisch ontwerper.

Zijn jeugdhelden waren opmerkelijke mede-Nieuw-Zeelanders, Richard Pearse (pioniervlieger), Bill Hamilton (vader van de jetboot), Bruce McLaren (kampioenschapsrijder en oprichter van het McLaren Formula One Team ) en Burt Munro (wereldrecord motorfiets-speedster en onderwerp van de film 's werelds snelste indiaan ). In zijn eigen korte leven werd Britten regelmatig en gunstig vergeleken met al zijn helden.

Britten voltooide een vierjarige werktuigbouwkundige opleiding op de avondschool voordat hij bij ICI kwam als cadet- tekenaar , waardoor hij een breed scala aan werkervaring kreeg, waaronder matrijsontwerp, patroonontwerp, metaalspinnen en verschillende werktuigbouwkundige ontwerpen.

Britten reisde naar Engeland, waar hij gedurende vier maanden samen met Sir Alexander Gibb & Partners werkte aan een snelwegontwerp dat de snelweg M1 met de snelweg M4 verbond .

Terug in Nieuw-Zeeland was hij ontwerpingenieur voor Rowe Engineering, ontwerp van off-road-uitrusting en zware machines. In 1976 bouwde hij glasovens en ging aan de slag als een fijne kunstenaar die met de hand gemaakte glazen verlichting ontwierp en maakte, later bij het familiebedrijf voor onroerend goedbeheer en ontwikkeling.

Britten werkte een paar jaar aan motorontwerp en ontwikkelde innovatieve methoden met composietmaterialen en ontwerpen van prestatie-engines.
Hij creëerde de Britten Motorcycle Company in 1992 om revolutionaire machines te produceren voor zijn eigen ontwerp gemaakt van lichte materialen en met behulp van motoren die hij zelf bouwde, die beroemd werd over de hele wereld.

Zijn Britten-motorrijders wonnen races en plaatsten tal van snelheidsrecords op de internationale circuits, en verbaasden de motorwereld in 1991 toen ze een opmerkelijke tweede en derde plaats bereikten tegen de fabrieksmachines in de Battle of the Twins in Daytona , Verenigde Staten van Amerika.

Een van de radicale motorfietsen van Britten is permanent te zien in het Museum van Nieuw-Zeeland Te Papa Tongarewa , in Wellington , Nieuw-Zeeland.

De Hoogtepunten zijn onder meer:

  • Carrosserie van koolstofvezel inclusief wielen, voorvering voorvork en achterbrug
  • Hand gegoten, 4 kleppen per cilinder legering motor
  • Frame zonder frame met motor die als een gespannen lid werkt
  • Radiator onder de bestuurdersstoel
  • Koolstofvezelbevestigingsmiddelen (samenvoeging van carrosserie)
  • Schokdemper achteraan tegenover de motor
  • Datalogging van motoren

    • Niet-Britten-componenten:

  • Banden
  • Remmen
  • Stalen cilindervoeringen
  • Versnellingsbak (afkomstig van een Suzuki)
  • Schokdempers opheffen
  • Verschillende elektrische componenten


    • De Britten V1000 is een hand gemonteerde race- motorfiets ontworpen en gebouwd door John Britten en een groep vrienden in Christchurch , Nieuw-Zeeland in het begin van de jaren negentig. De fiets ging verder met het winnen van de Battle of the Twins in Daytona International Speedway 's Daytona Bike Week- festiviteiten in de Verenigde Staten en bepaalde wereldsnelheidsrecords.

    De fiets is ontworpen op basis van de eerste beginselen en biedt onderdak aan een aantal innovaties, waaronder uitgebreid gebruik van koolstofvezel , de radiator onder de stoel, dubbele wishbone voorwielophanging, frameless chassis en datalogging van motoren.

    Een totaal van 10 Britten V1000's werden geproduceerd door de Britten Motorcycle Company en bestaan nu in collecties en musea over de hele wereld.

    Motorjournalist Alan Cathcart zei over de fiets:
    "Het is een gemakkelijke fiets om te rijden, in die zin dat het een zeer brede vermogensafgifte heeft, maar om echt topprestaties te behalen, moet je erop rijden als een grand prix-fiets."

    “En met het berijden van alle superbike-kanshebbers in de wereld van vandaag, kan ik zeggen dat de Britten het dichtst bij een grand prix-fiets staat. Het is ongelooflijk ironisch dat in plaats van Europa of Japan, de meest geavanceerde en technisch geavanceerde motorfiets ter wereld uit Nieuw-Zeeland komt.”